Karadeliklerin püskürmelerini neden göremiyoruz?
Solucan kanallarının çıkışları Evrenimizde fakat ufkumuzun sınırlarının ötesindeyse görebiliriz miyiz olan biteni? Görürsek ne kadarını?
Diyelim ki, galaksimizin merkezindeki karadelik 5 milyar yıldır faaliyette. Çıkışı ise, gözlemlenebilen sınır olan 14 milyar yıl uzakta. Emdiklerini ışık hızında taşıdığını varsayarsak, biz ancak 9 milyar yıl sonra görmeyecek miyiz püskürttüklerini? Diğer anlamıyla, Evrenin sınırı gibi duran 14 milyar ışık yılı ötede son tespit edilen galaksiler, yani bugün görebildiklerimiz, en az 14 milyar yıl önce oluşan karadeliklerin eseridir ve bunlardan daha gençlerini göremeyiz.
Şuraya gelmeye çalışıyorum: Bu yaklaşıma göre, sadece eski yıldızlar kırpılıp yenileri oluşmuyor, emilip tükenen galaksiler de evrenin dış çeperlerinde yeni galaksiler oluştururlar. Bu durumda, sürekli olarak yeni ve boş alanlara taşınan sistemlerin oluşturduğu bir yapı söz konusu demektir.
Nihayetinde galaksilerin sadece Büyük Patlamayla değil, ayrıca Evrenin süreğenliği içinde karadeliklerle de oluştuklarını düşünmek gerekiyor. Ve tabii galaksilerin boşalttığı alanların büzüştüğünü de...
Galaksi oluşumlarının çıkış olabileceğini düşünmek, bilinenlere çok mu ters düşüyor?
Bir de, Karadelikler en küçük parçacığa kadar sıkıştırdıkları, yani posaya çevirdikleri maddeleri başka tarafa taşırken bunun içinde formun korunmasının ve canlı kalınabilmesini sağlayacak teknolojinin bir gün geliştirilebileceğini düşünemiyor insan.
Durum tamamen “Işınla bizi Scotty” durumu.
Eğer önceki formun yapısıyla ilgili bilgiye sahipsen yeniden oluşturabilirsin düşüncesi, neden eski yapıyı oluşturan zerrecikler toplamıyla sınırlı kalsın? Yapısal bilgiye sahipsen herhangi bir zerrecik grubundan da aynı yapıyı oluşturabilirsin. Zaten nano üretim bu değil midir?
Eyüp Şeker
