Yaşamak için var olduğumuzdur.
Her canlı gibi…
Gücünü zorladığı ve aştığı için var olmuştur insan.
Ve zorladığı ve aştığı sürece de var olacaktır…
Zorlamak,
yegane şifresidir yaşamın.
Bilmese de
bilir,
mikrobundan meleğine hepsi,
devireni devirmesi gerektiğini.
Deviremese de direnmesinin elzemliğini…
Kaçınılmazsa,
kıtır kıtır
keser kolunu
çıkar ölüm çukurundan.
Gerekirse
kıtır kıtır
kemirir bacağını
kurtulur yutan tuzaklardan.
Ya da,
girer çukurlara,
kıvrılır kuytulara,
yatar yok oluşa.
Yandıkça yanarak,
kıvrana kıvrana.
Ya da,
hatırlar,
sarılır soluğuna,
boğar soluksuzluğunu,
soluk soluğa,
canlandıkça canlanarak.
Haykırır,
nefes nefese...
Canlı gibi,
hak edercesine...
Eyüp Şeker
